9 Συμβουλές για το πως να μιλήσετε στους εφήβους

Πολλές φορές είναι δύσκολο να μιλήσουν οι έφηβοι ανοιχτά για το τι τους απασχολεί. Για να τους βοηθήσετε λοιπόν να μοιραστούν μαζί σας τις ανησυχίες τους, ακολουθήστε αυτές τις 9 συμβουλές.

1. Απλά ρωτήστε και μην κρίνετε.

Ξεκινήστε με την υπόθεση πως έχουν έναν καλό λόγο για να κάνουν αυτό που έκαναν. Δείξτε τους ότι σέβεστε τη νοημοσύνη τους και ότι θέλετε να συζητήσετε για τις επιλογές που έχουν κάνει. Εάν δεν προδικάσετε αυτήν την συμπεριφορά ως ¨λάθος¨ ή ¨χαζή¨ είναι πολύ πιθανό να σας ανοιχτούν και να μοιραστούν μαζί σας τον τρόπο σκέψης τους.

2. Ρωτήστε!! Μην κατηγορείτε και μην υποθέτετε.

Μην υποθέτετε ότι ξέρετε τι συμβαίνει. Αντί να ρωτήσετε “Είσαι στεναχωρημένος;”, προσπαθήστε να πείτε ¨ Ανησυχώ για σένα. Το τελευταίο διάστημα μου φαίνεται πως δεν είσαι ο εαυτός σου και αναρωτιέμαι τι σου συμβαίνει; Υπάρχει κάτι στο οποίο μπορώ να βοηθήσω; “.

3. Να είστε σαφής στο ότι θέλετε να βοηθήσετε.

Αν υποψιάζεστε πχ. ότι το παιδί σας κάνει χρήση ουσιών ή καταναλώνει αλκοόλ, να είστε ψύχραιμοι, δεκτικοί αλλά και ευθύς. Ρωτήστε τους σχετικά με αυτό και ενημερώστε τους ότι είστε εκεί για να τους βοηθήσετε να ξεπεράσουν τις δυσκολίες τους με οποιονδήποτε τρόπο.

4. Να είστε ειλικρινείς.

Οι έφηβοι θα σας επικρίνουν εάν δεν ακολουθήσετε εσείς τις δικές σας συμβουλές. Αν πίνετε πολύ αλκοόλη καπνίζετε, για παράδειγμα, είναι πιθανό να το αναφέρουν στην επόμενη κουβέντα σας (” Δεν μπορεί να μιλάς εσύ που πίνεις και καπνίζεις!”). Βεβαιωθείτε λοιπόν ότι ενεργείτε υπεύθυνα με τον εαυτό σας.

5. Βοηθήστε τους να σκέφτονται μόνοι τους.

Αντί να προσπαθείτε να είστε ο ειδικός στη ζωή του εφήβου σας, προσπαθήστε να βοηθήσετε να σκεφτούν μόνοι τους για τον εαυτό τους:

• Συζητήστε τις πιθανές συνέπειες των κακών επιλογών συμπεριφοράς. Για παράδειγμα, «Πώς νιώθεις όταν έχεις πιει πολύ αλκοόλ την επόμενη μέρα; Αν νιώθεις έτσι, πώς νομίζεις ότι θα επηρεάσει τις επιδόσεις σου στο μπάσκετ ;»
• Ενισχύστε την κριτική τους σκέψη για αυτό που βλέπουν και ακούν. πχ: “Οπότε ο Αντώνης είπε αυτό…..: είναι αυτό που νομίζεις εσύ;”
• Βοηθήστε τους να αισθάνονται ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της ζωής. Υπενθυμίστε τους σε τι είναι καλοί και τι είναι αυτό που σας αρέσει σε αυτούς. Με αυτόν τον τρόπο θα τους βοηθήσετε να έχουν αυτοπεποίθηση και σε άλλους τομείς της ζωής τους.
• Οι πληροφορίες ενδυναμώνουν. Πείτε τους για ιστοσελίδες που μπορούν να πάρουν πληροφορίες για τα ναρκωτικά, το σεξ, το κάπνισμα κλπ. ώστε να μπορούν να διαβάσουν τα γεγονότα και να πάρουν τις αποφάσεις τους.
• Βοηθήστε τους να σκεφτούν τρόπους που μπορούν να ανταπεξέλθουν. ” Όταν νιώθεις έτσι, υπάρχει κάτι που μπορείς να κάνεις για να αισθανθείς καλύτερα;”
• Ενθαρρύνετε τους να σκέφτονται τα υπέρ και τα κατά της συμπεριφοράς τους.

6. Επιλέξτε τις μάχες σας.

Αν ακούν από εσάς μόνο γκρίνια θα σταματήσουν να ακούν. Η παρατήρηση μικρών θεμάτων, όπως τα ρούχα που φορούν, τα μαλλιά που έχουν, το στιλ που υιοθετούν κ.ά. μπορεί να σημαίνει ότι εξακολουθείτε να μιλάτε ο ένας στον άλλο όταν πρέπει να διαπραγματευτείτε κάτι. Επιλέξτε να το κάνετε λοιπόν σε μεγαλύτερα θέματα που σίγουρα παίζουν καθοριστικό ρόλο και που χρειάζεται η βοήθειά σας, όπως τα ναρκωτικά και το σεξ κλπ.

7. Αν θυμώνουν, προσπαθήστε να μην αντιδράσετε

Οι έφηβοι συχνά ασκούν σκληρή κρητική στους ανθρώπους που αγαπούν και εμπιστεύονται περισσότερο, όχι επειδή σας μισούν, αλλά επειδή αισθάνονται σύγχυση.
Μην νομίζετε ότι εννοούν τα άσχημα λόγια που λένε όπως: («σας μισώ!, μακάρι να είχα άλλους γονείς!») . Ίσως αισθάνονται μπερδεμένοι, θυμωμένοι, αναστατωμένοι, χαμένοι ή βιώνουν τα αποτελέσματα των ορμονών τους και δεν ξέρουν πώς να το εκφράσουν.

8. Βοηθήστε τους να αισθάνονται ασφαλείς.

Οι έφηβοι συχνά ανησυχούν ότι με το να μοιραστούν το θέμα που τους απασχολεί με έναν ενήλικα τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα. Πρέπει να είστε ξεκάθαροι ότι θέλετε να τους βοηθήσετε και ότι δεν θα κάνετε τίποτα που δεν θα συμφωνήσετε από κοινού.
Αυτό μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντικό αν πρόκειται για θέματα εκφοβισμού. Εάν το παιδί σας μιλήσει εκφοβισμό, εξηγήστε ότι δεν είναι αποδεκτό. Ακούστε τους φόβους του και βεβαιωθείτε ότι δεν είναι δικό του λάθος.
Βοηθήστε τους να ενισχύσουν την αυτοπεποίθησή τους, καθησυχάζοντάς τους ότι θα αντιμετωπίσετε το πρόβλημα μαζί.

9. Αποφύγετε να κάνετε ερωτήσεις που δεν θα απαντήσουν.

Μερικές φορές θα μάθετε περισσότερα σχετικά με τον έφηβο σας εάν κάνετε ανοικτές ερωτήσεις, δηλαδή ερωτήσεις που χρειάζονται πιο ολοκληρωμένες απαντήσεις και για αυτό τροφοδοτούν τον διάλογο και εμπλουτίζουν την επικοινωνία. Εάν έχουν μια διατροφική διαταραχή, για παράδειγμα, το να κάνετε συγκρουσιακές ερωτήσεις όπως “Τι έφαγες για μεσημεριανό;” ή “Πάλι δεν έφαγες τίποτα; Τι σκοπεύεις να κάνεις να αρρωστήσεις;” μπορεί να σημαίνει ότι δεν θα έχετε μια ειλικρινή απάντηση και θα καταλήξετε να συγκρουστείτε.
Κάνοντας ανοιχτές ερωτήσεις όπως Τι ήταν αυτό που σου άρεσε περισσότερο στο σχολείο σήμερα;” ή “Πώς ήταν η μέρα σου; Θέλεις να μου πεις γιατί δεν πέρασες καλά;” βοηθά τον έφηβο να σας μιλήσει για το πώς αισθάνεται.